۩۩۩ ☫)آغازسال(خورشیدی۱۴۰۴ دیوان(خلدستانِ) زرین آرزو کن (مبارک باد ) ☫ ۩۩۩

ای جانِ جانِ جانم، تو جانِ جانِ جانی

بیرون ز جانِ جانْ چیست آنی و بیش از آنی

بس کز همه جهانت جُستم به قدر طاقت

اکنون نگاه کردم تو خود همه جهانی

با ادب افروختی پروانه‌ی بی‌پَر منم

شعله‌ور گشتم زِ پا ، سر تا به پا آذر منم

سوختن یک عمر آسان نیست اما سوختم

شعله‌ام :بنشست و خاکستر منم

رمزِ عشق و عاشقی را خوب می‌دانم ولی

دل بریدم از علائق محوِ آن دلبر منم

نکته‌ای آموختم از درسِ مهر و دوستی

فارغ از افسانه‌ی دارا وُ اسکندر منم

سر به جیبِ خویشتن داریم با سوز وُ گداز

عارفانه باخبر از عالمی دیگر منم

سال‌ها خوردند خونِ دل ز مینای بلا

مبتلای درد و غم گشتند ، غم‌پرور منم

گفت شاعر انجمن رادر حریمِ دوستدار

صاحبِ تاج و نگین و گوهر و افسر منم

هنرِ عشق به از هر هنری می اَرزد
زین گُهر در دل و جانم اثری می‌اَرزد

عشق می‌ورزم و در عالمِ جان غوطه ورم
زین قصاید به دلم بال و پری می‌اَرزد

داغِ عشق است نشان دل صد پارۀ من
اَثرِ داغِ بَلا ، چشمِ تری می‌اَرزد

آبیاری کنم از نخلِ بهارِ امیدِ
شاخِ امید(طریقت) ثمری می اَرزد

یک غزل خاطرِ آسوده ندارد به سخن
هر که ما را طالبَد چون گهری می‌اَرزد

عاشقِ خسته به دل شعلۀ سوزان دارد
در سراپای وجودش شرری می‌اَرزد

شاعر از نورِ هدایت شده صاحب نظری
انجمن خلوتِ صاحب نظری می اَرزد

۱۴۰۴

در سال نو رؤیای دیـــرین آرزو کن
در سفرهء امسال هفت سین آرزو کن

سرتا به پا چونگل شدی باضرب سیلی
در صورتی گلدار رنگین آرزو کن

از لحظه ی زیبای تحویلِ کهن بوم
از چکمه وُ پوتین وُ از چین آرزو کن

تبریکی از شوق وُ شعف آید به سویت
بر صورتت لبخند شیرین آرزو کن

آئینه وُ شاخ نبات وُ شمع وُ سبزه
بر سفره هفت سین نسرین آرزو کن

شعر (طریقت) دلربا وُ دیدنی تر
دیوان(خلدستانِ) زرین آرزو کن

بر جــانور های جهانِ آدمّـیت
در عاقبت پایانِ ننگین آرزو کن

✍️محمّدمهدی طریقت


۩#خــُلدستان طریقت (صفحه جدید )۩#✍ محمد مهدی #طریقت

دیوان(خلدستانِ) زرین آرزو کن