خلدستان :پس زدم اهل (طریقت) که ،تو را کم دارم (انجمن )

۩۩۩☫خلدستان (طریقت)دوباره ، دوباره ☫۩۩۩

خیـزید تا به حرمـت قـرآن دعــا کنیم
از عمق جان ، جانِ جهان را صدا کنیم
با ازدحــام این همه بت در حــریم حق
فکـری به حال غـربت دیـنِ خــدا کنیم
در سوگ صبح همدم مرغ سحر شویم
تا در طلــوع صبر به ســرو اقــتدا کنیم
باید دوباره قــبلهء خود را عوض کنیم
با خشت عشق کعـبه ی دیگر بنا کنیم
جای طواف و سجده بــرای فریب خلق
یک کار خیر محـــض رضــای خدا کنیم
ما سالکانِ اَهـل (طریقت)خُجسته ایم
باید دوباره فکــر عاقبت از ابـــتدا کنیم

زرنگاری که پُراز نقش زده گنبد مینایی را
ناز بخشیده تو را گرمی وُ زیبایی را

شده ای شُهره و همه دیوانه ی تو
با تنت ساخته لوحِ تماشایی را

رنگ چشمان تو با خط وُ خم ابرویت
چه فریبا زده ای نقش چلیپایی را

از گل سرخ لبت دیده فراوان غنچه
ناز کن خنده برآن شوق شکوفایی را

شده دیوانه^ءتو صید نگاه مستت
انجمن سوخته،آموخته شیدایی را

عطر جآن نافه^ء خوشبو که به دامن داری
می کشاند پی خود آهوی صحرایی را

حلقه ی یاس گره بسته به مویت دلبر
دلگشائی کنی از فیضِ گل آرایی را

پس زدم اهل (طریقت) که ،تو را کم دارم
نازِ گرم تو و آغوش پذیرایی را

****

امشب به لطفِ باده ، سرگشته ام دوباره
در خواب و در خيـالــم ، آکنده ام دوباره

از خاطرم نرفته ، زلفِ پریش وُ مویت
فرانه ی تو هستـم ، دیوانـــه ام دوباره

از گیسویِ تو مستم ، هر صبح و هر شبانگاه
گـــر شمع محفلی تو ، پروانــه ام دوباره

کاش اِمشبی توبامن، هم باده میشدی تو
در کــــویِ میگساران، مستانه ام دوباره !

از عیشْ قصِّه گفتم ،شعر و غزل سرودم
در بینِ آن غـــــــزل ها ، آواره ام دوباره

شد انجمن سبوئی ، لبریــز از حقیقت
شعرِ (طریقت)م من پُر ، باده ام دوباره !

#✍ محمد مهدی #طریقت

۩خــُلدستان طریقت(خطبه دوم )۩محمد مهدی طریقت ↘<<خطبه دوم

ادامه نوشته