۩۩۩ ☫ برآستان جانان زخانقاه به میخانه می رود (حافظ) غزل، ☫ ۩۩۩

صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای

درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

تنور لاله چنان بـــر فروخت باد بهار

که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد

به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش

که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

ز فکر تفرقه باز آن تا شوی مجموع

به حکم آنکه جو شد اهرمن، سروش آمد

ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد

چه گوش کرد که باده زبان خموش آمد

چه جای صحبت نامحرم است مجلس انس

سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد

زخانقاه به میخانه می‌رود حافظ

مگر زمستی زهد ریا به هوش آمد

سبکتر از پر مرغان

تو شبنمی تو شرابی تو شیر و شیرینی
پر از بهانه شوقی تو درد و تسکینی

زلال چشمه نوشی دوای بی تابی
خلوص شربت خوابی عیار مرفینی

پگاه صبح سپیدی نوید فردایی
شب و ستاره و نوری حضور پروینی

مرور خاطره های نهفته در ذهنی
نگاه نرگس مستی شکوه نسرینی

سبکتر از پر مرغان رها تر از ابری
نشان قطره باران به دوش پرچینی

تو واژه وازه مهری تو آیه آیه ماهی
سرود مانده به قابی سکوت دیرینی

تو اشتیاق تمامی که بیقرار توام
پُر ازبهانه شبنم دلیل ماهینی

♤♤♤

۩#خــُلدستان طریقت (صفحه جدید )۩# #طریقت

️✍محمّدمهدی طریقت