۩۩☫برآستان جانان : (ایروانی ) فرزانه ☫۩۩۩

ذهن‌های ناعلاج،
در کوچه‌های بیراهه باریک ،
گام بر میدارند
بی‌آنکه بدانند مقصدی هست یا نه.

صدای گنگ سایه‌ها،
بر دیوارهای فراموشی می‌پیچد،
و واژه‌ها،
زخم‌های کهنه را باز می‌کنند.

هر پنجره،
رو به سردرگمی‌ای گشوده،
و هر نگاه،
گورستانی از اندوه را جستجو می‌کند.

ذهن‌های ناعلاج،
در میان هیاهوی سکوت،
پرواز را،
می‌خواهند به یاد بیاورند.

اما بال‌هایشان،
خسته از خرده‌ریزه‌های دیروز،
در خاکروبه‌های زمان،
مدفون‌اند

#فرزانه_ایروانی

#گودیتیعصیان می کند
حقیقت مرگ!
از جنس جنون
که از ریشه اجدادیم
ارث برده است!

آن پیله جنینی
تمام تر
در کفرهایم قد می کشد!
تهی از ایمان
کنار جمجمه!
فریاد لعنت خورده ای که عشق می گویم!
تنهایی ها
سرآغازتولد تا مرگ!
گویا
دوباره زاده می شوم!



http://shoresheidai.blogfa.com/ >>> : وبلاگ جهانی شاعران و نویسندگان >>> فرزانه ایروانی