۩۩۩ ☫  (برآستان جانان(مریمی ) هفت اقلیم  ☫۩۩۩

★★★

.  

gol5050.blogfa.com/post/161

من که در حسرتِ بودن  ​​​​​​، به سرِ کویِ تو ام

 یا که چینی به شبِ طره ی گیسوی تو ام

من نـــدانم کــه رهِ وصـــلِ تـــو چیـــست؟ 

آهِ حسرت به دل و غمزده ء نیکوی تو ام 

بـــــاغِ شــــداد، چــــه بــاشـــد قـــابــل

من همآن روضهء رضوان به مینوی تو ام

وای حسرت به دل وُتازگیِ عطر وُ صفا

خوشدلم من که نمِ شبنمِ شب بوی توام

دل که بی تاب شد از این همه آوارگی ام

غم نباشد چوکه من،سالک و رهپوی تو ام

به گلستان چــو برفتی و خــزانش دیدی

غم مخور، طشتِ زرِ نرگس جادوی تو ام

عِــطرِ گیسوی پریشانِ تــو  منزلگه راز

من که صید دلــم وُ معتکف کـوی تو ام

دل که از بندِ کمندِ تو رهیده ست، ولی

باز مشتاق وُ کمندِ خَـــم ِ اَبــروی تو ام 

.   ./strong>

پ.ن  باید تشکر کنم از فرزند عزیزم که نقد بسیار خوب و بجایی از این شعر داشتند و تذکر دادند و آن هم دو مصرع بود که از نظر معنایی صحیح نبود. زنده باد