وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ (و در این کتاب از مریم یاد کن)

فَأَرْسَلْنَآ إِلَيْهَا رُوحَنَا ( و ما روح خود را به سوی او فرو فرستادیم)،قَالَ إِنَّمَآ أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا*گفت: من، تنها فرستاده پروردگار تو هستم تا به تو پسری پاکیزه ببخشم.آیات ادامه دارد تا اینجا مسیح ع به معجزه الهی از مادر متولد میشود،و میفرماید:وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا*سلام بر من روزی که زاده شدم و روزی که درگذرم و روزی که زنده برانگیخته گردم درود باد.هدفم از طرح این موضوع این بود که یادی کنیم از پیامبر بزرگ الهی که امروز میلاد مبارکشون است و اولین پیامبری است که،بعد از ظهور مولای ما از آسمان چهارم نزول میکنند و در بیت المقدس با حضرت نماز میخوانند و به مولا اقتدا میکند،قوم مسیح هم با دیدن ایشان به مولا ایمان آورده و به اسلام میپیوندند.

مادر حضرت هم مثل حضرت مریم س بارداری شون علایم عادی نداشت،به این معنی که به علت خطر جانی برای مولا خدا علائم بارداری را از مادر گرامیشون برداشته بود و بعد از ولادت شون شیعیان متوجه وجود نازنین شون شدند،و همانگونه که مسیح( ع)در گهواره سخن گفت،مولای ما هم در هنگام ولادت شهادت به وحدانیت خدا و ولایت جد بزرگوارشون دادند.

مولا در خیلی از موارد شبیه انبیای الهی هستند که بیان همه اونها فعلا میسر نیست،شاید در فرصتی نوشتم.همه انبیای الهی آرزوی بودن در زمان امامت ایشان و خدمتگزاری مولا را داشتند،و ما چه خوش اقبال بودیم و چه منت بزرگی بر سر ماست که در زمانی زندگی میکنیم که امامت شیعیان به عهده وجود عزیز ایشان است،هر چند در پس پرده غیبت از نور ایشان بهرمند هستیم ولی این امکان برای همه ما فراهم است که با رعایت تقوی الهی از فیض حضور و ملاقات ایشان هم بهرمند شویم.و از همه مهم تر انتظار فرج و آماده شدن برای ظهور و فراهم کردن زمینه ظهور در جامعه است،که قدر و ارزش آن مسلما بیشتر از زمان ظهور و در کنار ایشان جهاد کردن است.میزرا میفرمود برای مومن ظهور و عیبت نباید فرقی داشته باشد.ان شالله همه ما به قدر وسعمون برای زمینه سازی ظهور قدم

برداریم و موجب خشنودی حضرت شویم.