۩۩۩ ☫ شاعرانه (اشعار (طریقت) ناب ناب ☫ ۩۩۩

***

حُسن شروع را که غزل زد بنام من

تقدیم می شود به تو حُسن ختام من

مرغ هما به عشق تو پرواز می کند

شکر خدا نشست همائی به بام من

در دادگاه عدل که میزان، علی بُوَد

سنجیده می شود عمل هر کدام من

شیطان اگر که سجده به آدم نموده بود

دیگر گناهکار نمی شد مرام من

باش آدمی نکو که نکو شاعری چه سود؟

بالا بلند چند، صباحی مقام من

اینجا از آزمون نهائی چو رد شدم

آنجا تمام هست، کار تمام من

اشعار نغز و ناب (طریقت)ز کنج دل

باید سرود شعروغزل را به کام من

***

زلف تو کمند وُ دلبرانه ، آهنگِ صدات چون ترانه

از گردش توست هر بهانه، درچرخشِ گردش زمانه

از گردش موسم فسانه ، دستی بکشم به راضیانه

دزدیده نگاه عــاقِـــلانه ، آن لحظه که میروی به خانه

بر خنگ خیال من زبانه ، ای ماه وَشِ عــزیز دانه

میریخت کرشمهء جوانه، با شانه ی باد روی شانه

زلف تو بلند وُ شاعرانه،مـانــند غــزال وُ آهوانه

از گردش فصل شادمانه ،ما را چه به گردش زمانه

در انجمنِ من آن کـــرانه ، چــون دلبرکان ، هزارگانه

دزدیده نگــاهِ آمـــرانه ،در آمد وُ شـد بسی روانــه

بر شعرِ خیال من وَزانه ،گلواژه قشنگ وُ دانه ، دانه

میریخت چوژاله شاعرانه ، بر شانه ی باد روی شانه

خُلدستان طریقت(جدید ) محمّد مهدی طریقت

ز آهِ ســرد قربـــانت حذر کن گُلستان پژمُــرد ، آنت حذر کن

بدست خویش شمعی را برافروز ولیـــکن از شبستانت حذر کن

ز آهِ سـرد وُ سـوزِ دل بپرهــیز زمستان را زِ بُستــانت حذر کن

برای دیگران دردی نیفـــروز شب از آن جانِ جــانانت حذر کن

در مطلعِ غزل ، غـزلـی را ، فِـشُرده ام

کشتی شکسته باده به دریا سپرده ام

بی تاب، مثل نُــوحه به مداح داده ام

شرمنده مثل نامه ی برگشت خورده ام

از بس که زخم خورده، برآن، جا نیافتم

تا خورده عشق ضربتِ آن را شِمُرده ام

ای باغبان ! اجازه بده کین به دل مگیر

بازار گُل :،به غیر حسرت چیدن نبرده ام

می ترسم ای رفیقِ (طریقت) ! زِ خاطرت

وقتی مرا به دل بسپاری فسرده ام!

خُلدستان طریقت(جدید ) محمّد مهدی طریقت

۩خــُلدستان طریقت(خطبه دوم )۩محمد مهدی طریقت ↘<<خطبه دوم